Tomasz Raczek

„Animal” to film, który nie bez powodu zbiera nagrody na światowych festiwalach. Sam jako juror BNP Paribas Green Film Festival na niego głosowałem i zapewne także dzięki mojemu głosowi zwyciężył w konkursie. Mamy tu logicznie i na chłodno przedstawiony ciąg zdarzeń, który prowadzi do zniszczenia planety. Na wszystkich frontach coś robimy źle, a źródłem tych błędów jest nasz egoizm. Przekraczamy granicę tolerancji natury choćby z powodu naszego zamiłowania do jedzenia produkowanego na wielką przemysłową skalę mięsa zwierzęcego. Hodowane w niewoli i strasznych warunkach zwierzęta są tak naprawdę przez całe życie torturowane, ale żeby je nakarmić, torturujemy całą naturę: pod uprawy soi będącej głównym elementem składowym paszy wycina się kolejne setki tysięcy hektarów lasów, zmieniając klimat, nawodnienie ziem i naturalną produkcję tlenu. Bohaterowie „Animal” prowadzą śledztwo, którego jesteśmy świadkami. Może ono zmienić nasze życie, nasze postępowanie. Tak jak zmieniło moje.

Bartosz Wójcik

Na przestrzeni lat w Przekraczaniu Granic zajmowaliśmy się rozmaitymi „granicami” w kinie i podążaliśmy drogami ich przekraczania. Przez kilka lat obserwowaliśmy dynamiczne przemiany technologiczne, które zmieniają sposób opowiadania obrazem i dźwiękiem, jak choćby holografia czy wirtualna rzeczywistość. Szczególne miejsce zajął tu kryzys, związany z wybuchem pandemii koronawirusa. Ale i ciekawiło nas to, o czym opowiada kino – o różnie rozumianym pojęciu „wolności”, tej osobistej i ograniczanej przez państwo opresyjne; dyskutowaliśmy o płynnej granicy pomiędzy twórczością i wizerunkiem publicznym, sięgającym autokreacji. I, co najważniejsze dla mnie, zawsze ciekawiło nas to, co z tego wszystkiego wynika, co może być jutro konsekwencją tego, co ma miejsce dziś. W tym roku więc w szczególny, niejako „globalny” sposób pochylamy się nad pytaniem, co robimy dzisiaj, i co z tego może wyniknąć jutro.