Film przedstawia myśli i uczucia matki tzw. upośledzonego umysłowo syna. W codziennym życiu z synem przeszkadzają jej niejednorodne uczucia i wewnętrzna walka, żeby zaakceptować go takim, jakim jest. Historia jest opowiedziana przez asocjacyjny montaż scen odpowiadający uczuciom i doświadczeniom matki, w tle zaś słyszymy jej monolog wewnętrzny.