Skin feels / De huid voelt

Długość: 6'

Ciała rodziców starzeją się. Umysł dorosłego dziecka nie chce zaakceptować tych zmian. Daniel Bunnik mówi o tym wprost w swoim dyptyku o ojcu i matce. Cień kryje najdrastyczniejsze elementy obrazu, oświetlenie jest dyskretne. Strategie mamy autora przy schodzeniu ze schodów – nawet komiczne  Ciężar ciała jest jeszcze do pokonania przez ich właścicieli. Dla kogo ten ciężar jest trudniejszy do zniesienia: dla rodzica, czy dla dziecka? Dziecko wciąż się buntuje, a rodzic musi to akceptować? Te ciężary: buntu i akceptacji równoważy ostatnia scena.

Autorzy:

  • Daan Bunnik

    Daan Bunnik urodził się i dorastał w Utrecht (Holandia). W 2009 r. ukończył studia licencjackie z teorii filmu, podczas których to odkrył, że chce robić filmy, a nie je analizować. Jego film dyplomowy „Skin Feels” (oceniony z wyróżnieniem) to dyptyk badający jego postrzeganie starzejących się ciał rodziców. Dla Bunnika był to ważny przełom, ponieważ był w stanie przekazać intensywność przeżytych emocji poprzez film i sprawić, że widzowie również tych emocji doświadczają. Bunnik odwiedza z tym filmem  niejeden festiwal filmowy w Europie (m.in. Encounters, IDFA, Festiwal Filmów Dokumentalnych i Krótkometrażowych w Belgradzie, dokumentART). Obecnie jest na etapie preprodukcji swojego nowego fabularnego filmu krótkometrażowego, który opowiada o synu usiłującym odseparować się od swojej chorej matki.

    czytaj więcej

Projekcje