Obraz zdobył nagrodę Złotej Palmy w Cannes i do historii kina wpisał się jako jeden z najważniejszych filmów wszechczasów. Scenariusz powstał na podstawie „Babiego lata” Julio Cortázara. Główny bohater, fotograf mody, podczas jednej z sesji zdjęciowych w parku mimo woli staje się świadkiem pewnej sytuacji. Próbując dociec prawdy, dokonuje powiększenia wykonanych zdjęć i w kadrach dostrzega zwłoki starszego mężczyzny. Antonioni pokazuje bezsilność współczesnego człowieka w pogoni za autentycznością, a życie jako nieustanną grę pozorów. Jedną ze scen „Powiększenia”, w której para mimów odbija niewidzialną piłeczkę tenisową, można odczytywać jako metaforą nowoczesności.